In de donkerte tussen bomen vertrokken we 18 juni met 15 liefhebbers van het ongewisse. Hoopvol en licht gespannen! De echte donkerte verdween al snel toen we in open terrein kwamen en de ogen gewend raakte aan het schaarse licht. De bekende paden worden plots onherkenbaar en het wordt zoeken naar de juiste route! De vloedlijn was drassig en dus niet geplaveid, maar gaf ruimte aan ongehinderd draven. De droogte van de afgelopen weken heeft alle paden veranderd in stoffige zandbakken, schoenen en sokken vulden zich met fijn zand en de tenen kregen steeds minder ruimte. De strandlijn achter ons gelaten, gingen we op zoek naar de koele versnaperingen om de vochtbalans weer op pijl te brengen! Plots verscheen toch nog de oranje schijf aan de horizon en de verwondering verdreef de opkomende vermoeidheid! De groep splitste zich daarna in liefhebbers voor een kortere en langere route! De langere route ging in een Lemniscaatvorm terug naar de zee, waar we over de prachtige route tussen zee en duin draafden. Uiteindelijk komt er de laatste afslag richting startpunt, maar die laatste meters zijn vaak de zwaarste. Je weet dat je nog even moet volhouden, maar dan komen er nog 10 van de zanderige, pittige heuvels! Uiteindelijk komt iedereen met een glimlach op het gezicht terug bij de auto en sluiten we af met een heerlijk ontbijt, ons aangeboden door SIB.
Dank jullie allemaal voor het meelopen en het mee genieten!
Meinhard
